Acne is een van de meest bekende en voorkomende huidaandoening. En mogelijk dat er een relatie is tussen acne en suiker. Acne wordt door de Groot (2012) beschreven als een multifactoriële aandoening van de talgklier follikels. Het wordt gekenmerkt door mee-eters (comedonen), papels, papulopustels en cysten. Naast een cosmetisch storend probleem, kunnen de meeste vormen van acne ook aanleiding geven tot littekenvorming. Hoe langer de acne bestaat des te groter is de kans op blijvende weefselbeschadiging.
Ernstige vormen van acne kunnen volgens Hosthota (2016) een zware psychologische last met zich meebrengen. Mensen met acne zijn vatbaarder voor enkele psychische aandoeningen zoals angststoornissen en sociale fobieën dan mensen zonder acne. Het gevolg is dat zij depressieve gevoelens hebben, niet meer onder de mensen zijn en buiten komen.
Wat dermatologen ook zien is dat het gebruik van make-up/foundation vaker is, hierdoor verstopt je de huid meer. De juiste behandeling en huidverzorging is dan ook erg belangrijk.
Mensen met acne zijn vatbaarder voor angststoornissen en sociale fobieën.
Cijfers laten zien dat acne bij 85% van de mensen tussen het 12e en 24e levensjaar voorkomt. Echter vertonen 12% van de vrouwen en 3% van de mannen op de leeftijd van 44 jaar nog steeds symptomen van acne, deze vorm van acne wordt ook wel acne tarda genoemd (postadolesecente acne).
Ontstaan van acne
Meerdere factoren veroorzaakt acne. Wat er gebeurt is dat de talgklierfollikel bij acne ontstoken raakt. Dit komt doordat de talgklieren onder invloed van hormonen meer huidsmeer of talg gaan produceren. Hierdoor gaat talg zich ophopen en de talgklier (porie) verstopt raken. Deze talgophopingen worden mee-eters of comedonen genoemd. De oppervlakkige gelegen mee-eters zijn te herkennen aan de zwarte kleur en de meer onderhuids gelegen mee-eters zijn wit van kleur. Door de toegenomen verhoorning van de uitvoergang van de talgklier wordt de talgophoping verergert. Daarnaast bevinden zich in de talgklieren ontzettend veel bacteriën.
De propionbacterum acnes is daar één van. Deze bacteriën vermenigvuldigen zich snel en de talg wordt omgezet in vetzuren. Door al het opgehoopte talg in combinatie met de irriterende vrije vetzuren scheurt de follikel open. De irriterende stoffen komen in de aangrenzende huid terecht en veroorzaken de ontsteking. Hierdoor ontstaan pukkels en puistjes.
Meer over acne en de verschillende vormen
Acne en voeding
De literatuur omtrent acne en voeding vertoont de laatste 100 jaar een wisselend beeld. Rond omstreeks het jaar 1900 werd vaak een dieet ingezet als ondersteunde behandeling bij acne. Daarna is de belangstelling hiervoor weer afgenomen. Er is inmiddels meer bekend over de oorzaken van acne. Voeding zou wel degelijk een rol kunnen spelen. Onderzoekers concluderen echter dat het nog altijd een zeer controversieel onderwerp is.
Voeding en acne is altijd een zeer controversieel onderwerp
’Van suiker of koolhydraten krijgt men puistjes‘ is een populaire uitspraak. Een koolhydraat bestaat uit één of meer suikermoleculen. Voedingsmiddelen met een hoge Glycemische Index (GI) veroorzaken een snelle stijging van de bloedsuikerspiegel. Een ander begrip is het Glycemische Lading (GL) dat iets zegt over de snelheid van koolhydraat omzetting van een voedingsmiddel. De GL houdt ook rekening met de grootte van een portie en geeft daarom een meer volledig beeld.
Oppassen met snel verteerbare suikers
Een dieet dat gebaseerd is op producten met een hoge glycemische index (witbrood, witte rijst, gewone pasta, koek en snoep, etc) leidt tot een verhoogde insuline productie (hyperinsulinemie). Een verhoogd insuline niveau stimuleert de afscheiding van androgenen (mannelijke hormonen). Met als gevolg een verhoogde talgproductie, wat een fundamentele rol speelt in het veroorzaken van acné vulgaris.
Volgens Kucharska en collega’s (2016) en de Groot, Toonstra en Lorist (2012) zijn er aanwijzingen dat voedingsmiddelen met een hoge GI een negatief effect op acne kunnen hebben.
Invloed van chocolade is niet bewezen
Voorzover staat chocolade niet op de acne stimulerende voedingslijst.
Literatuur
De Groot, A., Toonstra, J., & Lorits, M. (2012) Dermatologie voor huidtherapeuten. Den Haag: Boom Lemma.
Emiroglu, N., Cengiz, F. P., & Kemeriz, F. (2015). Insulin resistance in severe acne vulgaris. Postepy Dermatologi, 4, 281-285.
Hosthota, A., Bondade, S., & Basavaraja, V. (2016). Impact of acne vulgaris on quality of life and self-esteem. Cutis, 2, 121-4.
Stephen, E. (2014). Treatment for Acne: An Historical Nutritional Perspective. Journal of the Australian Traditional-Medicine Society, 3, 194-196.