Moedervlekjes, sproeten en levervlekken zijn soms moeilijk van elkaar te onderscheiden en worden vaak ten onrechte onder de noemer moedervlekken gebracht.
De 3 zijn beter te onderscheiden onder de microscoop (biopt). Bij een sproet zijn de hoeveelheid pigmentcellen (melanocyten) gelijk, er wordt alleen meer pigment aangemaakt.
Een levervlek, ook wel een zonnevlek genoemd, heeft eigenlijk niets met je lever te maken. In de medische wereld wordt een levervlek ook lentigo genoemd. Lentigines (meervoud) bevatten zowel meer pigmentcellen als meer pigment. De pigmentcellen zijn gelijkmatig in de onderste laag van de opperhuid verdeeld.
Bij moedervlekken zijn er ook meer pigmentcellen, maar ongelijkmatig verdeeld en opgehoopt in de huid.
Sproeten, in de medische wereld bekend als efeliden, zijn goedaardige vlekken. Ze bevinden zich voornamelijk in het gezicht en zon beschenen gebieden zoals het bovenlichaam, de onderarmen en de onderbenen. Ze ontstaan onder invloed van zonlicht. Daarom worden ze de zomerperiode donkerder van kleur en in de wintermaanden net lichter. De meeste mensen herkennen sproeten heel makkelijk. Ze komen vaker voor bij mensen met een lichtere haarkleur en huidtype (rood en blond haar).
Lentigines zijn bruine vlekken en ontstaan ook onder invloed van zonlicht. Deze vlekken trekken niet vanzelf weg. Ze kunnen vanaf de puberteit ontstaan, dan worden ze lentigines simplex genoemd. Lentigines solaris of lentigo senilis (levervlek of ouderdomsvlek) zijn ook goedaardige varianten die op een latere leeftijd ontstaan. Je ziet ze vaak op de handruggen en op de wangen.
Moedervlekken kunnen al van bij de geboorte aanwezig zijn en nemen in de loop der jaren toe. Ze kunnen verschillende kleuren hebben: zwart, bruin, rood of zelfs huidskleurig. Ook de vorm varieert van glad, verheven tot bolvormig. Een lichtbruine moedervlek is moeilijk te onderscheiden van een sproet of lentigo. Moedervlekken kunnen vanaf de puberteit plots toenemen, ook tijdens de zwangerschap kunnen bestaande moedervlekken gaan groeien en in aantal toenemen.
Ouderdomswratten, medisch ook wel verruca seborrhoica genoemd, zijn de meest voorkomende benigne huidtumoren. Het aantal neemt toe met de leeftijd. De oorzaak is niet bekend.
Lichtbruine, soms donkerbruine, zwarte of huidkleurige bloemkoolachtige laesies met een grootte van enkele millimeters tot enkele centimeters (gemiddeld 0,5-1 cm), verspreid over het lichaam, vooral op de romp. Het aantal varieert van enkele tot honderden
Melanocyten ookwel pigment-producerende cellen genoemd. Deze cellen bevinden zich in de onderste laag van je opperhuid, haren en ook in de iris van je ogen. Per vierkante millimeter worden er tussen de 1000 en 2000 melanocyten in de huid gevonden. Dat is ongeveer 5% tot 10% van de cellen in de basale laag van de epidermis. Hoewel hun grootte variëren, zijn melanocyten meestal 7 ɥm lang en hebben ze net als tentakels van een inktvis contact met keratinocyten (huidcellen). Een melanocyt is ruwweg ‘verbonden’ met 40 keratinocyten. Meer over pigmentcellen
Vitamine B12 is een vrij populaire supplement en vooral vegetariërs, veganisten en mensen die weinig vlees eten. Het gevonden in veel vlees en zuivelproducten. Het
Melasma, ook wel zwangerschapsmasker genoemd, is een pigmentstoornis die gekarakteriseerd wordt door symmetrische, gepigmenteerde maculae. Macula is latijns voor vlek. In de dermatologie wordt deze
Het vertragen van het verouderingsproces is dus van binnenuit: voeding, sporten, vasten belangrijk maar zo ook de verzorging van de huid. Lees ook anti-aging huidverzorging vanuit
